Το υπουργείο Οικονομικών, με τη γνωστή μέθοδο των διαρροών, «έσπρωξε» στον αστικό Τύπο τη σχετική είδηση, για ν’ αρχίσουν να προετοιμάζονται οι εργαζόμενοι στο δημόσιο για την «απανταχούσα» που θα τους έρθει. Στη συνέχεια, Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, με την οποία δήλωσαν «με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι δημοσιευόμενες και μεταδιδόμενες, σημερινές αλλά και των τελευταίων ημερών, δήθεν πληροφορίες για θέματα μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Υπογραμμίζεται μάλιστα ότι δεν έχουν καν υποβληθεί τέτοιες προτάσεις από όσους έχουν επισήμως αναλάβει την επεξεργασία των σχετικών εναλλακτικών εκδοχών. Ισχύουν μόνο όσα έχουν δηλώσει οι δύο υπουργοί σχετικά με το θέμα».
Το πρωί της ίδιας μέρας (Δευτέρα, 4.4.11), όμως, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, ο Παπακωνσταντίνου έκανε ένα βήμα παραπέρα απ’ όσα έλεγε το προηγούμενο διάστημα. Δεν περιορίστηκε μόνο στα καθιερωμένα περί «άρσης των αδικιών που υπάρχουν στο σημερινό μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων», αλλά συμπλήρωσε με νόημα: «Εχουμε, δηλαδή, να δούμε μπροστά μας μία σειρά από διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες και θα συγκρατήσουν το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο, αλλά και κυρίως θα το εξορθολογίσουν και θα βάλουν ένα αίσθημα δικαίου και μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων και ανάμεσα στην υπόλοιπη κοινωνία για τους δημοσίους υπαλλήλους. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Αρα, η «άρση των αδικιών» και ο «εξορθολογισμός» θα οδηγήσουν «στη συγκράτηση του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο». Μιλούν, δηλαδή, για εξίσωση προς τα κάτω. Για την ακρίβεια, για εξίσωση στα… εντελώς κάτω (πιο κάτω δεν γίνεται). Αρα, δεν πρόκειται για «άρση των αδικιών», γιατί αυτή θα είχε νόημα μόνο με εξίσωση προς τα πάνω. Γι’ αυτό και ο Παπακωνσταντίνου μιλά –για πρώτη φορά απ’ όσο θυμόμαστε– και για ανάγκη να αναπτυχθεί και «αίσθημα δικαίου στην υπόλοιπη κοινωνία για τους δημοσίους υπαλλήλους». Επαναφέρει, δηλαδή, τη θεωρία των «ρετιρέ», που δήθεν προκαλούν την κοινωνία με τους ψηλούς μισθούς τους.
Κι ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια νέα, πιο σαρωτική και με μόνιμα χαρακτηριστικά, επίθεση στο εισόδημά τους, η ΑΔΕΔΥ βγάζει ανακοινώσεις καταγγελίας και προαναγγέλλει ανούσιες κινητοποιήσεις, για να δείξει πως κάτι κάνει. Αφού σημειώνει ότι «η κυβέρνηση αυτοδιαψεύδεται για μια ακόμη φορά, αναιρώντας τόσο τις χθεσινές (σ.σ. 3.3.11) δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι "δεν θα θιγούν άλλο μισθοί και συντάξεις" όσο και παλαιότερες δηλώσεις υπουργών ότι "δεν θα υπάρξουν νέες περικοπές"» (η ΑΔΕΔΥ είναι η μόνη που έδωσε βάση στις δηλώσεις του Παπανδρέου και των υπουργών του!), καταλήγει στο… μεγαλοφυές συμπέρασμα: «Είναι πλέον πασιφανές ότι προετοιμάζεται νέα άγρια επιδρομή στις αποδοχές των εργαζομένων στο Δημόσιο, στον ευρύτερο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα». Προσέξτε το «πλέον»! Λες και μέχρι τώρα δεν ήταν πασιφανές και χρειάστηκαν κάποια δημοσιεύματα για να το καταλάβουμε…
Και τι σκοπεύει να κάνει η ΑΔΕΔΥ; Μία από τα ίδια.
Την πραγματοποίηση, την Τετάρτη 13 Απριλίου στις 6:30 το απόγευμα, συγκέντρωσης διαμαρτυρίας και συλλαλητηρίου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Την ανάπτυξη αγωνιστικών μορφών παρέμβασης σε εργασιακούς χώρους και τους βασι- κούς τομείς του δημοσίου (Κεντρική Διοίκηση, Αυτοδιοίκηση, Νοσοκομεία, Ασφαλιστικά Ταμεία και Εκπαίδευση) στις 14 και 15 Απριλίου. Τη συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με απεργιακή μορφή μετά το Πάσχα». Υπάρχει περίπτωση ν’ ανησυχήσει αυτό το «αγωνιστικό πρόγραμμα» την κυβέρνηση και πολύ περισσότερο να την αποτρέψει από την εφαρμογή των προειλημμένων αποφάσεών της; Οχι βέβαια. Το μόνο που μπορεί να πετύχει αυτό το πρόγραμμα είναι η εκτόνωση της οργής των εργαζόμενων στο δημόσιο.
Πηγή:Κόντρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου